Μολιέρος, Ο Φιλάργυρος

« Ο Φιλάργυρος »

( του Μολιέρου )

Μετάφραση: Ι. Βαρβέρης

Βιβλία Έψιλον

Υπόθεση:

Ο Αρπαγκόν είναι ένας πλούσιος φιλάργυρος και πολύ αυταρχικός άρχοντας του σπιτιού.

Προσπαθεί να εξουσιάζει τα παιδιά του, δανείζει χρήματα σε υπέρογκες τιμές, και ζει μόνιμα με τον φόβο μήπως τον κλέψουν.

Τα παιδιά του από την πλευρά τους, θέλουν να φύγουν από το σπίτι, να παντρευτούν αυτούς που αγαπούν, και όχι να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης του Αρπαγκόν, ο οποίος τα πιέζει να διαλέξουν συντρόφους πλούσιους.

Κάποια στιγμή όμως που ο πατέρας και ο γιος Κλεάνθης θέλουν την ίδια γυναίκα, τα παιδιά εκβιάζουν τον Αρπαγκόν και πετυχαίνουν να δεχτεί τους γάμους τους, με αντάλλαγμα την αποκατάσταση του πλούτου του.

Κεντρική ιδέα:

Η φιλαργυρία, που είναι ένα βασικό ελάττωμα, με πολύ σοβαρές επιπτώ­σεις, ανασφάλεια, και φοβίες, δεν επιτρέπει  στον άνθρωπο, να χαρεί την ομορφιά και το νόημα της ζωής.

Ήρωες:

1.   Αρπαγκόν

2.   Κλεάνθης ( Γιος του Αρπαγκόν – αγαπητικός Μαριάννας ).

3.   Ανσέλμης ( Πατέρας Βαλέριου - Μαριάννας ).

4.   Λίζα ( Κόρη Αρπαγκόν – αγαπητικιά Βαλέριου ).

5.   Βαλέριος ( Γιος Αλσέλμη – αγαπητικός Λίζας ).

6.   Μαριάννα ( Κόρη Ανσέλμη – αγαπητικιά Κλεάνθη ).

7.   Φροσύνη ( Προξενήτρα ).

8.   Κυρ Σίμος ( Μεσίτης).

9.   Κυρ Ιάκωβος ( Μάγειρας – αμαξάς Αρπαγκόν ).

10.       Σαΐτας ( Υπηρέτης Κλεάνθη ).

11.       Κυρά Κλαύδια ( Υπηρέτρια Αρπαγκόν ).

12.       Καλαμοπόδης ( Υπηρέτης Αρπαγκόν ).

13.       Μπακαλιαρίνος ( Υπηρέτης Αρπαγκόν ).

14.       Αστυνόμος και Γραμματέας.

Σκηνές:

Πράξη 1^η   10 σκηνές

Πράξη 2^η     5 σκηνές

Πράξη 3^η   13 σκηνές

Πράξη 4^η     7 σκηνές

Πράξη 5^η     6 σκηνές

Κριτική κειμένου

Ο Φιλάργυρος του Μολιέρου παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1668 και είναι ένα από τα πιο δημοφιλή θεατρικά κείμενα.

Ο Αρπαγκόν ο φιλάργυρος, είναι κωμικός αλλά και τραγικός ταυτόχρονα, γιατί στηρίζει την ύπαρξή του στο χρήμα.

Δεν μπορεί να απολαύσει την ζωή λόγω αυτής του της εξάρτη­σης εκτός από φιλάργυρος παρουσιάζεται και ερωτευμένος.

Το έργο αυτό, είναι μία κωμωδία ηθών και χαρακτήρων.

Η αξία του οφείλεται στην φιλοσοφία, στο χιούμορ, και στην καυστική σάτιρα.Έχει μετατρέψει τους ανθρώπινους τύπους σε χαρακτήρες με σατιρικό κέφι αλλά και πικρία.

Κυρίαρχο όμως στοιχείο είναι το χιούμορ το οποίο ανατρέπει την σοβαροφάνεια τις στερεότυπες  αντιλήψεις, και προκαλεί γέλιο.

Παρουσιάζει το ελάττωμα της φιλαργυρίας με  κωμικό τρόπο, που βάζει σε μπελάδες την οικογένεια του Αρπαγκόν.

Πίσω όμως από αυτές τις απίστευτες ιστορίες που προκα­λούν το γέλιο, κρύβεται η κριτική του Μολιέρου για την ανερχόμενη αστική τάξη που είναι άπληστη, σκληρή γι’ αυτό και της αξίζει η γελιοποίηση.

Μπορεί λοιπόν κανείς να παρακολουθήσει τις βαθύτερες σκέψεις του Μολιέρου, ο οποίος με μεγάλο ταλέντο τις μετατρέπει σε κωμική δημιουργία.

Τι μου κέντρισε το ενδιαφέρον:

Το ενδιαφέρον μου κέντρισαν οι  παρεξηγήσεις και τα ευτρά­πελα της ιστορίας όπως για παράδειγμα:

·        Η απάντηση της Μαριάννας προς την Κυρία Φροσύνη την Προξενήτρα π.χ. τι αντιπαθέστατος άνθρωπος. Τι φάτσα !

·        Οι συμβουλές και η προτροπή της να παντρευτεί έναν ηλικιω­μένο υπό την προϋπόθεση να μείνει γρήγορα Χήρα.

«Να το βάλεις σαν όρο στο γαμήλιο συμβόλαιο» της λέει η προξενή­τρα γιατί θα ήταν εντελώς αναίσθητος να μου πεθάνει σε τρεις μήνες το πολύ._

Γιώργoς Τζέκος