Η πόλη μας

Η πόλη μας
Κέρκυρα

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

ΕΡΓΑΣΙΑ ΟΜΑΔΑΣ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΪΚΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ

ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ –ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥ ΓΟΝΕΪΚΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Με βάση τα λογοτεχνικά κείμενα που μελετήσατε να συνοψίσετε τον τρόπο με τον οποίο εμφανίζεται και λειτουργεί η μάνα και ο πατέρας σε αυτά; Μήπως διαμορφώνεται ένα στερεότυπο για το ρόλο του κάθε γονιού; Αναζητήστε μία απεικόνισή τους στις εικαστικές τέχνες και στο θέατρο.

•    Εκείνη την εποχή η γυναίκα και ο άντρας είχαν διαφορετικούς ρόλους. Ο ρόλος της γυναίκας ήταν παθητικός, δεν είχε προσωπική ζωή και  καθόταν συνέχεια στο σπίτι με την μόνη της υποχρέωση να προσέχει τα παιδιά τον άντρα και τους παππούδες. Ενώ ο ρόλος του άντρα ήταν ηγετικός, πήγαινε για δουλειά έτσι ώστε να φέρει χρήματα στο σπίτι. Ο άντρας είχε πάντα τον πρώτο λόγο ενώ η γυναίκα το μόνο που έκανε ήταν το να τον υπακούει, χωρίς να έχει το θάρρος να του αντιμιλήσει. 

•    Από όλα αυτά προκύπτει το στερεότυπο το οποίο λέει ότι οι άντρες είναι ικανοί, έξυπνοι και επιθετικοί ενώ για την γυναίκα ότι είναι αδύναμες , φλύαρες και παθητικές.
Μέλη ομάδας:
Κατσαρού Δήμητρα , Κάτσα Μάξι  , Κομιανός Σπύρος                                                                                                                                                Κοσκινά Ελευθερία    ,   Κερκύρα Κατέχη

ΕΡΓΑΣΙΑ ΟΜΑΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΠΡΟΙΚΑΣ

ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ – ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΠΡΟΙΚΑΣ
Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΙΚΑΣ

Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΙΚΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΡΩΜΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Θεσμό υπαγορευόμενο από τα κοινωνικά ήθη της αρχαιότητας και σχετιζόμενο άμεσα με το γάμο αποτελούσε η προίκα « dos » , το περιεχόμενο της οποίας ρυθμιζόταν άμεσα από τη ρωμαϊκή νομοθεσία
Ορόσημο για το δίκαιο της προίκας και γενικότερα για το οικογενειακό δίκαιο αποτέλεσε η νομοθεσία του Αυγούστου ( leges Iuliae ) κατά την κλασική περίοδο, ενώ ο Ιουστινιανός αναμόρφωσε το θεσμό της προίκας επηρεαζόμενος από ελληνικές νομικές αντιλήψεις.
Η προίκα, ως σύνολο περιουσιακών στοιχείων, απέβλεπε στην ανακούφιση των βαρών του γάμου και αποτελούσε αντιστάθμισμα του κληρονομικού μεριδίου της γυναίκας στην πατρική περιουσία.
Όταν η γυναίκα έφευγε από την οικογένεια στην οποία ως τότε ανήκε και περνούσε στην οικογένεια του συζύγου της, διακοπτόταν ο συγγενικός δεσμός κατ’αρρενογονία μεταξύ της γυναίκας και της ως τότε οικογένειάς της και η γυναίκα έχανε τα κληρονομικά της δικαιώματα πάνω στη οικογενειακή περιουσία.
Ως αντίβαρο λοιπόν, δημιουργήθηκε μία ηθική και όχι νομική υποχρέωση του εξουσιαστή (pater familias) της γυναίκας να δίνει όταν γίνει conventio in manum ορισμένα περιουσιακά στοιχεία στον άνδρα ως αποζημίωση, των οποίων ο άνδρας με αυτόν τον τρόπο γινόταν κύριος.
Το σύνολο αυτό των περιουσιακών στοιχείων ονομάστηκε dos και απέβλεπε στην ανακούφιση των βαρών του γάμου.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΕΠΕΒΑΛΑΝ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΠΡΟΙΚΑΣ

 Από καταβολής του ανθρώπινου είδους το μοντέλο πάνω στο οποίο στηριζόταν η κοινωνία (εκτός λίγων εξαιρέσεων) ήταν λίγο πολύ το ίδιο για αιώνες. Το ισχυρό αρσενικό ήταν αυτό που έπρεπε να ψάξει να βρει τροφή, να κυνηγήσει, να διεκδικήσει την «τροφή» από τους άλλους διεκδικητές – αρσενικά και να παλέψει μαζί τους αν χρειαστεί. Το ανίσχυρο θηλυκό ως επί το πλείστον ήταν επιφορτισμένο με την ανατροφή των παιδιών. Με την πάροδο του χρόνου ο άνθρωπος εξελισσόταν αλλά το μοντέλο ουσιαστικά δεν άλλαζε. Η σπηλιά μπορεί να έγινε καλύβα ή σπίτι αλλά πάντα το θηλυκό ήταν μέσα για να μεγαλώνει τα παιδιά και το αρσενικό κουβαλούσε τα αναγκαία.
Το μοντέλο αυτό διατηρήθηκε μέχρι τα μέσα περίπου του περασμένου αιώνα. Η πολιτεία, όπως είχε υποχρέωση, φρόντισε να προσαρμόσει τη νομοθεσία της σε αυτήν την κοινωνική δομή και προσπάθησε να μεριμνήσει για τους «ανίσχυρους», γι αυτούς δηλαδή που δεν είχαν τη δυνατότητα να εργασθούν. Όταν πέθαινε ο πατέρας άγαμης κορασίδος αυτή δικαιούτάν σύνταξης θανάτου μέχρι να παντρευτεί ή σε περίπτωση που δεν παντρευόταν, σε όλη της τη ζωή. Για τους ίδιους λόγους δικαιούνταν συντάξεως η χήρα θανόντος, για τους ίδιους λόγους προβλεπόταν η καταβολή διατροφής στη σύζυγο σε περίπτωση που λυόταν ο γάμος με υπαιτιότητα του συζύγου. Ακόμα και ο θεσμός της προίκας μπορεί να εξηγηθεί από τη συγκεκριμένη κοινωνική δομή. Ήταν ένα είδος οικονομικού βοηθήματος προς το γαμπρό αφού η οικογένεια της νύφης απαλλασσόταν πλέον από την υποχρέωση διατροφής της. Μέχρι και τις αρχές του 20Ου αιώνα η φροντίδα για τον γάμο των παιδιών ήταν μέλημα και καθήκον των γονιών και μάλιστα του πατέρα που φρόντιζε για την προικοδότηση των κοριτσιών της οικογένειας. Ο θεσμός της προικοδότησης στηρίζονταν στο αίσθημα της ευθύνης των γονιών να στεριώσουν οικονομικά και κοινωνικά τα παιδιά τους που έφτιαχναν καινούρια οικογένεια. Η προίκα της γυναίκας αποτελούσε την συνεισφορά της στον οικογενειακό προϋπολογισμό και μια ελάφρυνση του συζύγου από τα οικονομικά βάρη της οικογένειας.
Προίκες και προικοσύμφωνα

Στη νεοελληνική οικογένεια τα παιδιά παντρεύονταν κατά σειρά
ηλικίας.0ι θυγατέρες προηγούνταν κι ακολουθούσαν τα παλικάρια, με τη
σειρά τους κι αυτά. Ήταν ατιμωτικό για τον άντρα να παντρευτεί πρώτος
και ν’ αφήσει αδελφή μεγαλύτερη ή μικρότερη ανύπαντρη. Πολλά
παλικάρια έμεναν ανύπαντρα, γιατί δεν μπόρεσαν ν’ αποκαταστήσουν τις αδελφές τους.
Ο θεσμός της προικοδότησης των θυγατέρων είναι πανάρχαιος και
από τα ομηρικά χρόνια φτάνει μέχρι την εποχή μας .Για αιώνες
αμέτρητους από τα φυσικά και επίκτητα προσόντα της νύφης (ομορφιά,
ψυχική και πνευματική καλλιέργεια κτλ.) το πρώτο που εξεταζόταν
ήταν η προίκα της. Η απροίκιστη ήταν κοινωνικά κατώτερη και
δύσκολα βρισκόταν γαμπρός να τη ζητήσει σε γάμο.
Η γυναίκα δεν εργαζόταν. Τα βάρη του γάμου τα σήκωνε αποκλειστικά
και μόνο ο άντρας. Αυτός είχε την υποχρέωση να συντηρεί τη σύζυγό
του , ανάλογα με την κοινωνική της θέση , και να μεγαλώνει , με
ανάλογο τρόπο και πάλι , τα παιδιά του. Η προίκα της γυναίκας
αποτελούσε τη συνεισφορά της στον οικογενειακό προϋπολογισμό και
μια ελάφρυνση του συζύγου από τα οικονομικά βάρη της οικογένειας.
Από τα πρώτα βυζαντινά χρόνια ( 5ος αι. μ.Χ.) για τη σύσταση της
προίκας συντάσσονταν προικώα έγγραφα. Η συνήθεια αυτή κράτησε
σε όλη τη βυζαντινή περίοδο και συνεχίστηκε στα χρόνια της
Τουρκοκρατίας .Τα έγγραφα αυτά ονομάζονταν προικοσύμφωνα (αλλού
προικοχάρτια, αρραβωνοχάρτια κτλ.) και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας
συντάσσονταν από κληρικούς, ιερείς ή μοναχούς, που εφάρμοζαν το
οικογενειακό δίκαιο στους υπόδουλους Έλληνες. Η σύνταξή τους
γινόταν πάντα με παρουσία μαρτύρων, που ήταν υποχρεωμένοι να
υπογράψουν το προικοσύμφωνο. Το προικοσύμφωνο συντασσόταν πριν
από τον γάμο. Η προίκα παραδινόταν στον γαμπρό πριν από τη στέψη.
Περιλάμβανε είδη ρουχισμού , έπιπλα, οικιακά σκεύη, κοσμήματα, ζώα
(πρόβατα,βόδια ),νομίσματα κ.ά.. Περιλάμβανε βέβαια και όλα τα
ακίνητα ( σπίτια, αμπέλια, χωράφια, ελαιοκτήματα κτλ.),που
περιγράφονταν με κάθε λεπτομέρεια ( θέση, έκταση , γείτονες κτλ.).
Ο σύζυγος είχε την υποχρέωση να διαχειρίζεται καλά την προίκα της
συζύγου και να φροντίζει για τη διατήρηση και την ακεραιότητά της. :εν
είχε το δικαίωμα να εκποιήσει ή με άλλο τρόπο να παραχωρήσει κάποιο
από τα προικώα ακίνητα. Η κυριότητα των ακινήτων ανήκε στη σύζυγο
και μόνο την επικαρπία είχε ο σύζυγος .Αν πέθαινε ο σύζυγος ή αν
χώριζε το ανδρόγυνο, η προίκα έμενε στη γυναίκα ως ιδιοκτησία της. Αν
πέθαινε η σύζυγος, τότε ένα μέρος της προίκας κληρονομούσε ο σύζυγος
και το μεγαλύτερο μέρος κληρονομούσαν τα παιδιά. Αν το αντρόγυνο
δεν είχε αποχτήσει παιδιά, τότε η προίκα γύριζε στον προικοδότη, αν
ζούσε, ή στους νόμιμους κληρονόμους του.
Δείγμα προικοσύμφωνου, χρονολογούμενου από το 1909,είναι το
ακόλουθο, από το οποίο για ευνόητους λόγους παραλείπονται τα
ονόματα ( η γλώσσα και η ορθογραφία του προικοσύμφωνου ) :



Προικοσύμφωνον



Σήμερον την δεκάτην ογδόην του μηνός Νοεμβρίου του έτους 1909 ημέραν
της εβδομάδος Τετάρτην προσκληθείς ο υποφαινόμενος εφημέριος … εις
την οικίαν της …όπου ήτο και ο …( μέλλων γαμπρός ) ήκουσα παρ’
αυτών εγώ τε και οι μετ’ εμού προσκληθέντες συνυποφαινόμενοι τ’
ακόλουθα.
Ο κύριος …έχων θυγατέρα εις ώραν γάμου ονόματι …θέλει να
μνηστεύσει αυτήν μετά του …και προσφέρει ως προίκα της θυγατρός του
εξής.
1ον Οικίαν εις άνω μαχαλάν εντελώς τετελεσμένην πλησίον της οικίας …
(περιγράφονται λεπτομερώς οι γειτονικές οικίες ) .
2ον …7ον ( περιγράφονται λεπτομερώς τα προικιζόμενα κτήματα με τα
σύνορά τους ).
8ον Και μετρητά λίρας οθωμανικάς είκοσι αριθμ. 20.
Εν σινή, δύο τσεντερέδες, εν ταψή, δύο βυτίνες.-
Ο … ( μέλλων γαμπρός ) παραδέχεται την συμφωνίαν ταύτην και
υπόσχεται μέχρι της εποχής του γάμου θέλει τηρήσει τα καθήκοντα του
καλού μνηστήρος και ότι όταν λάβη την προίκα θα έχει μεν αυτήν υπό την
διαχείρισίν του αλλά θα φυλάτη αυτήν ως ιεράν υπό την αναπαλοτρίωτον
κυριότητα της μελούσης συζύγου του εξ αμοιβέας συγκαταθέσεως.
Ο γάμος γεννήσεται μετά τρεις μήνας από σήμερον και αν εν εκ των δύο
μερών θελήση και αποφασίση να ακυρώσει τον αρραβώνα οφείλει να
πληρώσει τω ετέρω μετζίτια αργυρά εκατον πεντήκοντα.
Οι προικίζοντες υποχρεούνται να μεταβιβάσωσι τα κτήματα προ της
εποχής του γάμου εις όνομα της μελονύμφου,οι δε μνηστήρες αμφότεροι
υπόσχονται ότι δια πάσαν είτε προ του γάμου είτε μετά του γάμου ( ω μη
γένητο) αμφισβίτησιν ή διαφοράν αφορώσαν εις την δικαιοδοσίαν της
μητροπόλεως δικαζούσης κατά τα εκκλησιαστικά νόμιμα και τα επιτόπια
έθημα.
5ιά δε τα κτήματα των ανωτέρω επειδή τυγχάνουσιν της μητρός εάν εν
περιπτώσει ζητήσουν τα ορφανά ανάλογον της μητρός των υπόσχεται ο
πατήρ κύριος … να δώση εις την θυγατέραν του … ( άλλο κτήμα ).
Επί πάσει εγένετο το παρόν ίνα χρησιμεύσει εν καιρώ δέοντι.
Εν … τη …
( Ακολουθούν υπογραφές του μνηστήρα, του προικίζοντα πατέρα και των
μαρτύρων. Για τους αγράμματους βεβαιώνουν και υπογράφουν οι
γνωρίζοντες γραφή ).

Ο θεσμός της προίκας δεν είχε καμία θετική συνέπεια στην ζωή της γυναίκας. Υπήρξε θεσμός του οποίου το κοινωνικό περιεχόμενο, οι επιπτώσεις στις οικογένειες  και στις διαπροσωπικές σχέσεις καθήλωναν και κατέστρεφαν ψυχικά και οικονομικά ολόκληρες κοινωνίες.
Σήμερα ο θεσμός της προίκας έχει τυπικά και ουσιαστικά καταργηθεί. Διατηρείται μεν υπό άλλες μορφές που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τις υποχρεώσεις της γυναίκας. «Προίκα» δίνει και ο άνδρας με τις ικανότητες και την προσφορά του σε είδος και σε χρήμα. Αλλά ως θεσμός η προίκα είναι καταδικασμένη να εκλείψει και για το λόγο ότι και ο άνδρας έχει πάψει πια να αντιμετωπίζει με τόσο φόβο και τόση δυσπιστία, όσο άλλοτε, τον γάμο (αντιθέτως τον επιδιώκει) και επειδή επίσης εκλείπει ο τύπος της άεργης κυρίας που δικαίωνε τη διατήρηση του αναχρονιστικού θεσμού. Σήμερα η γυναίκα έχει ενεργό ρόλο στην κοινωνία και μεγαλουργεί σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, επιστημονικό κ.λ.π) και διεκδικεί ίση μεταχείριση και θέση στον χώρο εργασίας.  Το αν διατηρείται ακόμη σε κάποιες κλειστές επαρχιακές κοινωνίες, αυτό είναι μάλλον κάποια εξαίρεση, που απλώς μας θυμίζει τον κανόνα ο οποίος χάνει συνεχώς έδαφος.



ΕΡΓΑΣΙΑ ΟΜΑΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΠΡΟΙΚΑΣ

ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ – ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΠΡΟΙΚΑΣ

Ο θεσμός της προίκας επιβλήθηκε για λόγους οικονομικούς και κοινωνικούς. Η προίκα αποτελούσε συμβόλαιο και αιτία γάμου. Καθόριζε  αν θα γίνει γάμος ή όχι και το συναίσθημα δεν έπαιρνε μέρος στην λήψη της απόφασης. Επίσης, αποτελούσε τη συνεισφορά της γυναίκας στην οικογένεια και την ελάφρυνση του συζύγου από τα βάρη της. Ήταν  μια αποζημίωση στον άντρα. Όσο μεγαλύτερη η προίκα , τόσο καλύτερα. Οι άντρες δεν συμβιβάζονταν με τα λίγα , γι’ αυτό οι γονείς κάθε κοπέλας κοίταζαν να μαζέψουν όσο πιο μεγάλη προίκα μπορούσαν για να παντρέψουν την κόρη τους. Από τον γάμο κέρδιζαν και οι γονείς της οικογένειας κάτι, πέρα από το γεγονός ότι ξεφορτώνονταν την κοπέλα. Η προίκα στην ουσία αποτελεί περιουσία της γυναίκας που πρέπει να διαφυλαχθεί για την οικογένεια (τον άντρα και τα παιδιά) και από την οποία θα επωφεληθεί κυρίως ο άντρας. Η προίκα βελτιώνει επίσης τον ρόλο της γυναίκας στην οικογένεια και στην κοινωνία.
   Ο θεσμός της προίκας δεν είχε θετική συνέπεια στη ζωή των γυναικών. Η προίκα μετέτρεπε τον γάμο σε μια συμφωνία/ένα συμβόλαιο ανάμεσα στις δύο οικογένειες για οικονομικούς λόγους. Η γυναίκα ήταν δούλα του άντρα και αποτελούσε μέσο για να αποκτήσει ο γαμπρός περιουσία. Ήταν απαξιωμένη καθώς υποτασσόταν στον άντρα της και δεν είχε δικαίωμα στην προίκα ούτε στην επιλογή. Βρισκόταν σε μειονεκτική θέση, στον πάτο της κοινωνικής πυραμίδας. Σε περίπτωση που η γυναίκα δεν ευχαριστούσε τον άντρα της ή η προίκα της δεν ήταν ικανοποιητική, αυτό οδηγούσε σε βασανιστήρια ,τραυματισμό, ακόμα και δολοφονία. Οι γυναίκες εκείνης της εποχής ήταν υποβαθμισμένες όχι μόνο λόγω της προίκας αλλά και λόγω της κυριαρχίας του αρσενικού φύλου.
   Σήμερα, οι αντιλήψεις και πρακτικές που συνδέονται με τον θεσμό της προίκας δεν έχουν εκλείψει πλήρως. Σε μερικές περιοχές της γης τηρείται  ο θεσμός της προίκας (πχ. Ινδία) μέχρι και σήμερα. Βέβαια, σε μερικές χώρες, αν και δεν επιβάλλεται, υπάρχει ακόμα. Για παράδειγμα, μερικές φορές η οικογένεια μιας γυναίκας δίνει προίκα στο νιόπαντρο ζευγάρι για να το βοηθήσει με την καινούργια αυτή ζωή. Όμως αυτό  δεν επιβάλλεται. Η σημερινή αντίληψη του θεσμού της προίκας είναι ότι είναι ταπεινωτικός και εξευτελιστικός διότι επιβεβαιώνει την εξάρτηση της γυναίκας από τον άντρα και δηλώνει ότι η γυναίκα βρίσκεται σε κατώτερη θέση από αυτόν. Επίσης, ότι δεν είναι ισότιμοι μεταξύ τους και χαρακτηρίζει την γυναίκα ως δεύτερης κατηγορίας άνθρωπος.

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ -ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ


ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗ

Ένας δραματικός διάλογος

Βρισκόμαστε στον Πειραιά, μετά τον εμφύλιο πόλεμο που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στους ολιγαρχικούς και τους  δημοκρατικούς. Οι δημοκράτες βγαίνουν νικητές. Παίρνουν τα όπλα των σκοτωμένων και  αποδίδουν  τιμές στους νεκρούς. Κάποιοι στρατιώτες πλησιάζουν ο ένας τον άλλον και συνομιλούν μεταξύ τους.
Βλέπουμε έναν δημοκρατικό στρατιώτη να πλησιάζει έναν ολιγαρχικό ,
(επίσης «πρώην» φίλο του).Ακολουθεί  η εξής συζήτηση:
(Δημοκράτης)-Δεν περίμενα να πάρεις ποτέ το μέρος των ολιγαρχικών. Γνωριζόμαστε από μικρά παιδιά….
(Ολιγαρχικός)-Και εγώ δεν περίμενα ποτέ να γίνεις ξαφνικά επαναστάτης.
(Δημοκράτης)-Δεν είμαι επαναστάτης. Απλώς δεν αντέχω την αδικία. Οι τριάκοντα έκαναν φρικτά πράγματα στους πολίτες της Αθήνας και κάποιος έπρεπε να τους σταματήσει. Αποφασίσαμε να κάνουμε εμείς την αρχή και ύστερα ευτυχώς περισσότερος κόσμος ξεσηκώθηκε και μας ακολούθησε.
(Ολιγαρχικός)-Οι τριάκοντα απλά ήθελαν να επιβάλουν την τάξη στην πόλη μας. Ίσως να το έκαναν με…
Δεν πρόλαβε να τελειώσει τα λεγόμενα του. Ο δημοκράτης  τον διέκοψε φανερά εκνευρισμένος.
(Δημοκράτης)-Ελπίζω να μην το πιστεύεις  πραγματικά αυτό, και απλά να είναι μια αυθαίρετη  κρίση που οφείλεται στη νεαρή ηλικία σου.
  Ο ολιγαρχικός στρατιώτης καθόλη τη διάρκεια της συζήτησής τους δεν μπορούσε να σηκώσει τα μάτια του να κοιτάξει τον παιδικό του φίλο. Τα χέρια του έτρεμαν, ήταν γεμισμένα με κόκκινο αίμα από  αθώους  δημοκρατικούς στρατιώτες. Είχε ματωμένα γόνατα, αγκώνες και όλο του το κορμί σχεδόν ήταν βουτηγμένο στο  κόκκινο αίμα. Κοιτούσε το ματωμένο χώμα κάτω από τα αδύναμα πόδια του με κουρασμένα και φανερά αμήχανα μάτια. Πήρε θάρρος και συνέχισε.
 (Ολιγαρχικός)- Σε όλη την μάχη φοβόμουν….
Συνέχισε με τρεμουλιαστή φωνή.
(Oολιγαρχικός) – Φοβόμουν πως ίσως βρισκόμαστε αντιμέτωποι, ο ένας απέναντι στον άλλο. Θα στεκόμουνα αδύναμος να κάνω το παραμικρό που να σε έβλαπτε. Ίσως να το έβαζα στα πόδια σαν γυναικούλα. Θα έπεφτα στα μάτια όλων. Θα γινόμουν ένας περίγελος. Τα παιδιά μου θα ένιωθαν ντροπή για τον πατέρα τους. Η γυναίκα μου για τον άνδρα της. Ίσως να έβαζα τα κλάματα μπροστά σε όλους, σαν μικρό παιδί που δεν του κάνουν τα χατίρια, όπως έκανα μικρός.
Ο δημοκρατικός άκουγε τα λόγια του ολιγαρχικού σαν σειρήνες στα αυτιά του. Τον έβλεπε και πάλι όπως τον έβλεπε όταν ήταν μικροί. Σαν τον καλύτερο του φίλο. Σκούπιζε τα αίματα με ένα παλιόπανο, δεν ήξερε αν καθάριζε τα αίματα από τις δικές του πληγές ή από των χαμένων στρατιωτών από τους οποίους είχε μόλις στερήσει τη ζωή χωρίς έλεος. Συνέχισε να ακούει τον παιδικό του φίλο.
(Ολιγαρχικός)-Θέλω να ξεριζώσω τα αυτιά μου. Ακούω ακόμα τους άντρες να ουρλιάζουν από δίπλα μου καθώς ξεψυχούν. Κατά  τη διάρκεια αυτής της φρικιαστικής μάχης που μόνοι μας, εμείς οι ίδιοι…
Ο ολιγαρχικός ξαφνικά σήκωσε τα μάτια του. Κοίταζε τον παιδικό του φίλο καθώς του μιλούσε. Τα μάτια του  δεν ήταν πια κόκκινα και αυτά πλέον. Ήταν πράσινα και έλαμπαν καθώς  οι ακτίνες του ήλιου έπεφταν πάνω τους. Θύμωνες και εσύ μαζί με τον θυμό του, καθώς τον έβλεπες. Ο δημοκρατικός, παρόλο τον θόρυβο που επικρατούσε γύρω, νόμιζε πως άκουγε την καρδιά του ολιγαρχικού.
Σσυνέχισε.
(Ολιγαρχικός)- Μόλις  με τα ίδια μας τα χέρια σκοτώσαμε τους ίδιους μας τους συμπολίτες. Αυτοί οι άντρες   των οποίων  τις ψυχές  μόλις στείλαμε χωρίς τύψεις και μοναχά με μίσος   στον Άδη ίσως και να ήταν εκείνοι, που πριν λίγες μέρες αντικρίσαμε τυχαία έστω και για λίγο στον δρόμο. Ίσως και να είχαμε πει ένα καλημέρα, ίσως να ήταν ένας  παλιός μας φίλος. Ίσως τα μάτια μας να ήταν τόσο θολωμένα που τρυπώσαμε   με βέλος στην καρδιά του αδερφού μας. Ίσως να ήταν πολύ δύσκολο να τον αναγνωρίσουμε μέσα στο πλήθος, με τα μάτια μας να ψάχνουν τροφή από το αίμα του αντιπάλου.

Λύγισε. Τα πόδια του δεν τον κρατούσαν άλλο. Λες και ήταν γέρος πλέον. Ο δημοκράτης γονάτισε μαζί του, τον έπιασε από τα μπράτσα. Τον κοίταξε στα μάτια. Τον κοίταζε τόσο επίμονα που νόμιζες πως τα μάτια τους θα εκραγούν. Οι καρδιές τους χτυπούσαν και οι δύο τόσο δυνατά που στα αυτιά σου ερχόταν ένα άκουσμα. Τον φίλησε και τον αγκάλιασε όπως έκαναν μικροί. Σηκώθηκαν μαζί και συνέχισαν να περπατάνε πλάι – πλάι… τώρα είχαν ο ένας τον άλλον πάλι. 



Ελένη Μπάμπα.

ΦΥΛΛΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

25 Απρίλη 404
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Θα ξεκινήσω λέγοντας πως ονομάζομαι Άρης (όπως ο θεός του πολέμου) γι' αυτό  δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επέζησα από τη ναυμαχία στους Αιγός ποταμούς. Σήμερα, μετά το τέλος της ναυμαχίας, αποφασίζω  να γράψω για τους λόγους που εγώ πιστεύω οδήγησαν σε αυτήν την ήττα ! Βασικά πολύ θα ήθελα να έγραφα και την άποψη μου περί  πολέμου, αλλά θα χρειαζόμουν παραπάνω από μια σελίδα για να εκφραστώ, και η Χειρδάρη είπε πως είμαι ένας αθηναίος στρατιώτης, ο όποιος συμμετείχα στη ναυμαχία στους Αιγός ποταμούς, και γράφω ΜΙΑ σελίδα στο ημερολόγιο μου! By the way, συνεχίζω λέγοντας πως, ως αθηναίος στρατιώτης, ο κυριότερος λόγος  για τον οποίο ,εγώ πιστεύω, ότι  χάσαμε, είναι πως είμαστε μεγάλα ψώνια! Είχαμε σίγουρη την ήττα μας, και υποτιμήσαμε  πολύ τον .... τον Λύσανδρο, ο οποίος για τέσσερις μέρες μας έκανε να ανοιγόμαστε στο πέλαγος και ΠΟΤΕ δεν επιτιθόταν!  Ψυχολογικά τι να πεις-.-  Αυτό, φυσικά, είχε ως συνέπεια να μας κουράσει! Αυτό ακριβώς που ήθελε, το κατάφερε! Συνεχίζω, και τώρα θα ρίξω το φταίξιμο στα δικά μας τα καμάρια (βλέπε Τυδεα και Μένανδρο) οι οποίοι ως στρατηγοί «την είχαν δει κάποιοι» και έδιωξαν τον Αλκιβιάδη όταν αυτός, βλέποντας πως σαν βλάκες εμείς, είχαμε αγκυροβολήσει σε ακτή και όχι σε κάποια πόλη ή  λιμάνι για να προμηθευόμαστε  τρόφιμα (σιγά τα τρόφιμα, από προσωπική πείρα σου λέω πως δεν τρωγόντουσαν αυτά-.- ) ναι, anyway, και αναγκαζόμασταν να πηγαίνουμε στην Σηστό  που ήταν δεκαπέντε στάδια μακριά, για να φάμε. Όλα αυτά την ώρα που οι Σπαρτιάτες ήταν αγκυροβολημένοι μέσα σε πόλη και κοντά σε λιμάνι, έχοντας τα πάντα, (Άρχοντες!!!). Και όταν που λες, εμείς αποβιβαστήκαμε στους Αιγός ποταμούς για να προμηθευτούμε τρόφιμα , βρήκε την ευκαιρία ο Λύσανδρος, και τσούύύύπ ! επιτίθεται! Συνέλαβε όλα τα αφύλακτα πλοία και παρότι ο Κόνωνας , ο οποίος ήταν αρχηγός του αθηναϊκού στόλου, σήμανε να επιβιβαστούν όλοι οι Αθηναίοι στα καράβια, ήταν πια πολύ αργά (too late:/) . Κατάφεραν να ξεφύγουν μόνο εννιά από τα πλοία των Αθηναίων ενώ όλα τα υπόλοιπα καταλήφθηκαν. (εγώ ήμουν μέσα σε ένα από αυτά τα εννέα THANKS GOD!  ). Και μόνο που τα θυμάμαι συγχύζομαι! Τόσοι στρατιώτες νεκροί, τόσο κακό, τόσο αίμα.! (εκτός θέματος πάλι). Τελείωσα !


Μπάμπα Ελένη Α3

ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ -ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

Εργασία Λογοτεχνίας Γιώργος Κατσαρός

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ -ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

ΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΑΤΟΣ


Γρηγόρης Ξενόπουλος  ΣΤΕΛΛΑ ΒΙΟΛΑΝΤΗ.

Εργασία 1η
     Ο Ξενόπουλος θεωρείται εισηγητής της αστικής πεζογραφίας. Δικαιολογείται ο χαρακτηρισμός αυτός με βάση το απόσπασμα που έχετε μπροστά σας;
   Ο Ξενόπουλος θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους εισηγητές της αστικής πεζογραφίας. Σύμφωνα με το κείμενό του Στέλλα Βιολάντη ο Ξενόπουλος δικαιώνει και υπερασπίζεται τον τίτλο αυτό. Το διήγημά του είναι γραμμένο στα πλαίσια του αστικού ρεαλισμού, δηλαδή καθρεφτίζει γεγονότα που συνέβαιναν συχνά εκείνη την εποχή (18ος αιώνας). Θέμα του είναι ο έρωτας και μάλιστα ο έρωτας ανάμεσα σε δύο άτομα από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις. Διαδραματίζεται σε ένα αστικό κέντρο. Αναφέρεται στον τρόπο ζωής των ανθρώπων της εποχής. Ο πατέρας ήταν ο αρχηγός της οικογένειας, και ‘’φρόντιζε’’ για την ζωή των υπολοίπων μελών βέβαια πάντοτε υπολογίζοντας πρώτα το συμφέρον του. Προσπαθούσε να έχει μια καλή εικόνα στην κοινωνία ανεξάρτητα από την οικονομική του κατάσταση. Διαβάζοντας λοιπόν αυτό το απόσπασμα από το θεατρικό έργο παρατηρούμε ότι ο συγγραφέας καλύπτει όλα τα στοιχεία της αστικής πεζογραφίας. (Η Στέλλα που ανήκει σε μια υψηλή κοινωνική τάξη είναι ερωτευμένη με έναν άνδρα που σύμφωνα με τον πατέρα της είναι κατώτερου επιπέδου από εκείνους και έτσι κλειδώνει την κόρη του στην σοφίτα του σπιτιού επιδιώκοντας να την τιμωρήσει. Η Στέλλα όμως δεν το βάζει κάτω και αποφασίζει να αντιμετωπίσει τον πατέρα της ….). Αυτό το έργο λοιπόν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ένα κείμενο που μαρτυρεί ότι ο Ξενόπουλος είναι εισηγητής της αστικής πεζογραφίας αφού έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία. Είναι ένα ρομαντικό έργο και δεν αναφέρεται σε κάποια φανταστική υπόθεση αλλά σε ένα πραγματικό γεγονός. Τέλος , έχει ως βασικό θέμα τον έρωτα και μάλιστα ανάμεσα σε άτομα διαφορετικής κοινωνικής τάξης .


2η Εργασία  
                                                 
  Ποια φαίνεται να είναι η σχέση της ηρωίδας του αποσπάσματος με τον πατέρα και τη μητέρα της; Πώς σκιαγραφούνται αυτά τα δύο πρόσωπα; Έχουν καμία σχέση με τους σύγχρονους γονείς;

  Η Στέλλα Βιολάντη είναι μια νέα γυναίκα γεμάτη θάρρος και ελπίδες για μια ευτυχισμένη ζωή. Μέχρι τώρα ήταν υποταγμένη στους γονείς της αλλά τώρα πια που βρήκε έναν άνθρωπο να αγαπήσει έχει αποφασίσει να επαναστατήσει και να αντισταθεί στην αυταρχικότητα των γονιών της επιδιώκοντας την πραγματική ευτυχία. Είναι πια έτοιμη να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε εμπόδιο συναντήσει στον δρόμο για την ευτυχία της και δεν φοβάται ούτε τον πατέρα της ούτε τον θάνατο.
   Στο απόσπασμα, οι σχέσεις μεταξύ της κόρης και των γονιών είναι τυπικές και δύσκολα τα μέλη της οικογένειας εκδηλώνουν τα αισθήματά τους. Ο καθένας είναι κλεισμένος στον δικό του κόσμο και αρνείται να βγει.
   Πιο συγκεκριμένα, η σχέση της Στέλλας με τον πατέρα της είναι τελείως τυπική. Ο πατέρας παίρνει τις αποφάσεις για εκείνη χωρίς να ενδιαφέρεται για την δική της άποψη. Επιπλέον, οι συζητήσεις ή η επαφή μεταξύ τους αποτελούν σπάνιο φαινόμενο αφού ο πατέρας προτιμά να στέλνει την γυναίκα του να ανακοινώνει τις αποφάσεις του στην κόρη του ενώ εκείνος αδιαφορεί και προσπαθεί μόνο να διατηρεί την εικόνα του στην ''μικρή'' αυτή κοινωνία.
    Οι σχέσεις της κόρης και της μητέρας δεν είναι το ίδιο τυπικές με αυτές του πατέρα. Η Στέλλα έχει περισσότερο θάρρος απέναντι στην μητέρα της και μέσω εκείνης προσπαθεί να ''πολεμήσει'' τον πατέρα της. Οι δυο γυναίκες εκδηλώνουν τα αισθήματά τους ευκολότερα η μια στην άλλη και έτσι κάνουν ευκολότερα συζητήσεις. Παρ' όλα αυτά η μητέρα διατηρεί τον αυταρχισμό και την αυστηρότητα του ανδρός της και προσπαθεί να επιβάλλει την γνώμη της.
    Μπορούμε να συμπεράνουμε λοιπόν ότι και οι δύο γονείς είναι αυταρχικοί με ισχυρή προσωπικότητα και προσπαθούν να ελέγχουν και να ορίζουν την ζωή της κόρης τους, δηλαδή ακριβώς ό,τι συνέβαινε στις περισσότερες οικογένειες εκείνης της εποχής.
    Την σημερινή εποχή οι οικογένειες χαρακτηρίζονται πιο πολιτισμένες και δημοκρατικές. Ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας υπάρχει έμπρακτη αγάπη και όλοι εκδηλώνουν ελεύθερα τα συναισθήματα και τις ιδέες τους. Οι γονείς δεν ορίζουν την τύχη των παιδιών τους παρά μόνο αναφέρουν την άποψη τους χωρίς όμως να την επιβάλλουν. Λύνουν τις διαφορές τους με συζήτηση και γενικώς ανάμεσα σε όλα τα μέλη της οικογένειας υπάρχει ισότητα. Ο άνδρας δεν είναι πια ο αρχηγός της οικογένειας.
   Είναι λοιπόν προφανές ότι η οικογένεια της εποχής του αποσπάσματος βρίσκεται στο άλλο άκρο σε σχέση με την σημερινή οικογένεια. Δεν μπορούμε όμως να πούμε ότι δεν υπήρχε αγάπη ανάμεσα στα μέλη εκείνης της οικογένειας ( της εποχής της Στέλλας Βιολάντη). Το μόνο σίγουρο είναι ότι από εκείνη την εποχή μέχρι σήμερα έχουμε κάνει ή θέλουμε να νομίζουμε ότι έχουμε κάνει σημαντικά βήματα δημοκρατικότητας και πολιτισμού.


Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ -ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΙΚΑ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΚΡΗΤΙΚΟΥ

Η τιμή και το χρήμα

Εργασία 2η

   Η Ρήνη  αντιστέκεται στις κυρίαρχες  αντιλήψεις και το πρότυπο της γυναίκας της εποχής της διότι παραδέχεται την αγάπη και το ενδιαφέρον της για τον Αντρέα, πράγμα που θεωρούσαν κακό εκείνη την εποχή. Επίσης, είχε το θράσος να αφήσει τον Αντρέα μέσα στο σπίτι την ώρα που έλειπαν οι γονείς της, ενέργεια την οποία  θα χαρακτήριζαν λάθος οι άνθρωποι της εποχής και θα  κατέκριναν. Το γεγονός ότι δεν ξύπνησε νωρίς δίνει την εικόνα ότι δεν ήταν σύμφωνο με  το σωστό γυναικείο πρότυπο της εποχής δηλαδή ότι οι γυναίκες πρέπει να ξυπνούν από τα χαράματα για να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού και να είναι σωστές νοικοκυρές. Συμπληρωματικά, η Ρήνη αμφισβητεί τον θεσμό της προίκας από τη στιγμή που λέει στον Αντρέα να την παντρευτεί χωρίς χρήματα ή μόνο με όσα πρόσφερε η μητέρα της. Αναφέρεται και στο γεγονός ότι δεν έχει ανάγκη κάποιον άντρα στη ζωή της γιατί είναι εργατική ενώ η αντίληψη της εποχής ήταν ότι η γυναίκα δεν είναι ανεξάρτητη αλλά εξαρτημένη από τον άντρα.


Εργασία 1η

     Γύρω στα 1880 οι συγγραφείς στράφηκαν προς το διήγημα και δεν έδειχναν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο μυθιστόρημα καθώς η πεζογραφία (επηρεασμένη από τον Νατουραλισμό και τον Ρεαλισμό) βρισκόταν στην ακμή της. Κύριο χαρακτηριστικό της Νέας Αθηναϊκής Σχολής είναι η τάση που είχαν οι συγγραφείς να γράφουν για την πραγματικότητα, την αλήθεια με αντικειμενικότητα . Όλα αυτά επιτυγχάνονταν με την αποφυγή της παρουσίας του αφηγητή στο διήγημα, τη χρήση τριτοπρόσωπης αφήγησης και την αφήγηση χωρίς εστίαση. Στην Ευρώπη, χώρος του ρεαλιστικού μυθιστορήματος είναι η πόλη και οι κοινωνικοοικονομικές  αντιθέσεις των στρωμάτων  της και ο συγγραφέας κρίνει την αστική κοινωνία. Η ελληνική λογοτεχνία επηρεασμένη από τον Νατουραλισμό υιοθετεί το ηθογραφικό διήγημα το οποίο είναι πηγή πληροφοριών της ελληνικής υπαίθρου και των ειδυλλίων των κλειστών κοινωνιών της. Η Τιμή και το Χρήμα ανήκει στα πλαίσια της σχολής αυτής με αποτέλεσμα να έχει και κάποια από τα κύρια χαρακτηριστικά της. Το αφήγημα είναι ένα διήγημα βασισμένο στην εποχή εκείνη.Στο κείμενο ο Θεοτόκης αφηγείται τα γεγονότα σε τρίτο πρόσωπο  και δεν παίρνει μέρος ο ίδιος. Παρουσιάζει το ειδύλλιο της Ρήνης και του Ανδρέα σε μια κλειστή, μικρή κοινωνία και την εξάρτησή του ειδυλλίου αυτού από τα χρήματα και το ήθος των ηρώων. Η Ρήνη κατηγορεί τον Ανδρέα ότι πάει να ‘’αγοράσει’’ την αγάπη αφού δεν την παίρνει χωρίς προίκα. Δείχνει έτσι την αντίθεση μεταξύ του χρήματος και της τιμής.

ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ -ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

Εργασία για τα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας:
Νίκος Κατωμέρης Α΄2
Ομάδα Β: Η δομή της οικογένειας

Νίκος Καζαντζάκης,  ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΈΚΟ
Εργασία 1η

Στα δύο κεφάλαια που έχετε να μελετήσετε να εντοπίσετε τα πρόσωπα, να συνοψίσετε τα βασικά χαρακτηριστικά τους και να επισημάνετε τις σχέσεις που έχουν με τα άλλα μέλη της οικογένειας.
Πρόσωπα:
Πατέρας
Ο πατέρας έχει τα χαρακτηριστικά του αρχηγού μιας καθαρά πατριαρχικής οικογένειας του 19ου αιώνα. Σαν πρώην πολεμιστής δεν συμπαθεί τους Τούρκους και αν και δε συμπαθεί τους καυγάδες, όταν έβλεπε κάποιον Τούρκο να κακομεταχειρίζεται κάποιον Έλληνα, πάντα βοηθούσε τον Έλληνα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του πατέρα είναι ότι μισεί τους παπάδες και παρόλο που είναι Χριστιανός δεν πήγαινε στην εκκλησία, παρά μόνο όταν η λειτουργία τελείωνε, μόνο και μόνο για να μην συναντήσει κάποιον παπά.
 Όσο για τη σχέση του με το παιδί του, ο πατέρας δεν συμμετέχει στην ανατροφή του δεν είναι τρυφερός μαζί του. Κατά βάθος όμως, είναι περήφανος και αγαπά το γιό του, παρόλο που δεν επιτρέπει στον εαυτό του να το δείξει. Την γυναίκα του την αγαπά και είναι περήφανος για την ομορφιά και τη φωνή της. Βέβαια δεν την βλέπει σαν ίση του και δεν της επιτρέπει, να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς την δική του άδεια.
Ακόμη, είναι μετριόφρων και θαυμάζει τον πατέρα του, ο οποίος πήγε να πολεμήσει χωρίς να σκεφτεί την προχωρημένη ηλικία του και πέθανε ηρωικά. Τέλος, δεν συμπαθεί τον πεθερό του, κυρίως λόγω των γαλάζιων ματιών του, που δεν τα συμπαθούσε καθόλου .
Μητέρα
Η μητέρα είναι μια γυναίκα που έχει αρκετές ελευθερίες από τον άντρα της για την εποχή εκείνη. Συμμετέχει σε κοινωνικές εκδηλώσεις και τραγουδάει, αφού της δώσει άδεια ο άντρας της, συγκεντρώνοντας όλο το ενδιαφέρον των παρευρισκομένων. Γενικά είναι μια πολύ καλή γυναίκα, υπομονετική, υπακούει στον άντρα της και τον περιποιείται. Είναι κοντά στο παιδί της και το ανατρέφει με αγάπη. Της αρέσουν πολύ η γη, τα λουλούδια και τα πουλιά. Αγαπάει το τραγούδι και έχει πολύ ωραία φωνή. Ακόμη, ενδιαφέρεται για τους παλιούς συγχωριανούς της και κάνει ερωτήσεις στον πατέρα της για αυτούς .
Μικρή αδελφή
Στο απόσπασμα δεν υπάρχουν πληροφορίες για τη μικρή αδελφή του αφηγητή. Απλώς αναφέρεται .
Παππούς (από τη μητέρα)
Ο παππούς είναι γέρος με γαλάζια μάτια, άσπρα μαλλιά και γεμάτα ρόζους χέρια. Είναι συμπαθής, καλός και χαρούμενος άνθρωπος. Ζει στο χωριό και αγαπά τη γη και τα ζώα. Επισκέπτεται την κόρη του και τα εγγόνια του δύο φορές το χρόνο· το Πάσχα και τα Χριστούγεννα, φέρνοντας πάντα μαζί του ένα ψητό γουρουνόπουλο. Στην οικογένεια τον συμπαθούν και τον αγαπούν όλοι εκτός από τον πατέρα γι’ αυτό και φροντίζει πάντα να τους επισκέπτεται όταν ο πατέρας λείπει από το σπίτι. Τέλος, αγαπούσε πάρα πολύ την γυναίκα του και θεωρούσε τον εαυτό του πολύ τυχερό που την παντρεύτηκε . 
Παππούς (από τον πατέρα)
Για τον πατέρα του πατέρα του αφηγητή δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες στο απόσπασμα. Αναφέρεται ότι στη επανάσταση του 1878 πήρε μέρος παρά την κατάστασή του· ήταν τυφλός και πολύ γέρος. Δεν πήγαινε στην εκκλησία αλλά καλούσε κάθε μήνα έναν παπά στο σπίτι για να κάνει δέηση. Όταν δεν γινόταν πόλεμος, βαριόταν και κοίταζε τα βουνά. Επίσης, αγαπούσε τις γυναίκες. Πέθανε σαν ήρωας έξω από το Μοναστήρι τα Σαβαθιανά .
Αφηγητής
Ο αφηγητής ήταν καλός μαθητής και είχε κερδίσει πολλά βραβεία στις εξετάσεις· πράγμα για το οποίο ήταν περήφανος ο πατέρας του. Φοβόταν τον πατέρα του, αλλά από την άλλη αγαπούσε τόσο πολύ τη μητέρα του που φοβόταν μήπως είναι νεράιδα και κάποια μέρα εξαφανισθεί. Επίσης, αγαπούσε τον παππού του· τον γαλανομάτη.  Ακόμη, φοβόταν και σεβόταν τον θεό. Τέλος, τρόμαζε όταν έβλεπε γυναίκες να χορεύουν προκλητικά και τις παρομοίαζε με τον θάνατο .








Εργασία 2η

Αν μπορέσετε να βρείτε πληροφορίες για το κοινωνικό, πολιτικό και ιστορικό περίγυρο μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η Αναφορά στον Γκρέκο.

Ιστορικός περίγυρος
Την περίοδο στην οποία διαδραματίζεται η Αναφορά στον Γκρέκο, τον 19ο αιώνα, την Κρήτη την είχαν καταλάβει οι Τούρκοι εκτός από μία μικρή περίοδο που βρισκόταν υπό αιγυπτιακή κατοχή. Μετά την ελληνική επανάσταση το 1821, η συνθήκη του Λονδίνου το 1832 δεν περιέλαβε την Κρήτη στην Ελλάδα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γίνει η Κρήτη πεδίο εξαιρετικά βίαιων απελευθερωτικών ξεσηκωμών. Κυριότεροι από αυτούς ήταν οι επαναστάσεις του 1866-1869 και του 1897-1898. Τελικά, το 1897, αφού δολοφονήθηκε  ο Βρετανός πρόξενος στα Χανιά και μερικοί προξενικοί φρουροί από τις τουρκικές αρχές, οι στόλοι της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Ιταλίας κατέπλευσαν στην Κρήτη θέτοντας τέλος στην Οθωμανική κυριαρχία .

Πολιτικός περίγυρος
Από το 1868 έως το 1878 στην Κρήτη εφαρμόστηκε ο Οργανικός Νόμος. Στη συνέχεια μετά την επανάσταση του 1878, με τη Σύμβαση της Χαλέπας, ο Οργανικός Νόμος καταργήθηκε και καθιερώθηκε ο νέος Οργανικός Νομός, ο οποίος ήταν όμως πιο δημοκρατικός από τον προηγούμενο. Οι ρυθμίσεις της Σύμβασης αυτής, άλλαξαν για πρώτη φορά τη μορφή της ζωής στην Κρήτη και ανέτρεψαν υπέρ των Χριστιανών την έως τότε κατάσταση. Έντεκα χρόνια αργότερα η επανάσταση του 1889, που ήταν άκαιρη και επιπόλαιη, είχε ολέθριες συνέπειες για την Κρήτη. Κηρύχτηκε ο στρατιωτικός νόμος και ανακληθήκαν τα προνόμια της Σύμβασης της Χαλέπας. Στην Κρήτη επανήλθε η τρομοκρατία των περασμένων καιρών και επιβλήθηκε επαχθέστατη φορολογία. Τέλος, μετά τις τελευταίες επαναστάσεις το 1897-1898 η Κρήτη κατάφερε επιτέλους να ενωθεί με την Ελλάδα . 

Κοινωνικός περίγυρος
Στην Κρήτη τον 19ο αιώνα κατοικούσαν 250 χιλιάδες Χριστιανοί, 70 χιλιάδες Μουσουλμάνοι και 50 οικογένειες εβραίων. Κατά την περίοδο του νέου Οργανικού Νόμου η ηγεσία αποτελούνταν από έναν διορισμένο γενικό διοικητή, τη βουλή που αποτελούνταν από 80 μέλη και τη κρητική χωροφυλακή.        


 


ΕΡΓΑΣΙΑ ΟΜΑΔΑΣ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ


ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ -ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

 ΣΟΦΙΑ ΚΑΤΕΧΗ


Εργασία 1η

Σε ποια λογοτεχνική περίοδο και σε ποια λογοτεχνική σχολή ανήκει το κείμενο; Να προσδιορίσετε τα χαρακτηριστικά της.
Ο Ερωτόκριτος συντέθηκε τον 17ο αιώνα όταν στην Κρήτη υπήρχε ακόμη
Ενετοκρατία (1669). Ανήκει στη κρητική λογοτεχνική σχολή της οποίας τα
χαρακτηριστικά είναι τα εξής:

1)Το λογοτεχνικό είδος. Εκτός από τη Βοσκοπούλα που ανήκει στην
ποιμενική ποίηση και τον Ερωτόκριτο που θεωρείται έμμετρο μυθιστόρημα τα άλλα έργα της περιόδου αυτής είναι θεατρικά.

2)Η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι ποιητές αυτής της περιόδου είναι η
κρητική διάλεκτος της εποχής απαλλαγμένη από διάφορα λόγια στοιχεία ή μεσαιωνικά κατάλοιπα.

3)Η δημιουργική πνοή. Οι ποιητές έγραφαν τα έργα τους βασισμένα πάνω
σε κάποια ξένα δυτικά πρότυπα και κυρίως ιταλικά. Ο ποιητής
διασκευάζει το πρότυπο του και με το δημιουργικό του πνεύμα το ξεπερνά
σε λογοτεχνική αξία.




Βιβλιογραφία:
Βιβλίο μαθητή Α΄τάξης λυκείου






Εργασία 2η
Πως παρουσιάζεται η Αρετούσα στο απόσπασμα; Ποια σημασία έχει η
επιλογή του συγκεκριμένου ονόματος; Πως διαφαίνεται να είναι η σχέση
της με τον πατέρα της;
Πόση σημασία στη ζωή της φαίνεται να έχει ο έρωτας;


Η Αρετούσα αν και δεν μιλά στο συγκεκριμένο απόσπασμα και είναι
βουβό πρόσωπο, μέσα από τα λόγια της παραμάνας μπορούμε να καταλάβουμε αρκετά πράγματα για το χαρακτήρα της. Αγαπά πολύ τον Ερωτόκριτο και είναι αφοσιωμένη σε αυτόν αφού γι’ αυτήν της την αγάπη βρίσκεται φυλακισμένη. Ακόμη μάχεται για το έρωτα της και είναι γενναία αφού δε διστάζει να πάει κόντρα στον πατέρα της και να μείνει φυλακισμένη ακόμη και για όλη της τη ζωή, αν χρειαστεί.

Το όνομα της Αρετούσας σημαίνει ότι έχει πολλές αρετές, δηλαδή
χαρίσματα, και σχετίζεται με τη λέξη αγαθός που στα αρχαία ελληνικά ο
υπερθετικός του είναι άριστος. Από εκεί βγαίνει και το όνομά της. Η
Αρετούσα φαίνεται να έχει πολλές αρετές (στίχος 40 κ.ε) αφού για
αυτήν έρχονται τόσα πολλά προξενιά τα οποία όμως απορρίπτει επειδή
είναι ερωτευμένη με τον Ερωτόκριτο.
Η σχέση της Αρετούσας με τον πατέρα της δεν είναι καλή. Η
Αρετούσα είναι σε σύγκρουση μαζί του. Αυτό γίνεται γιατί
είναι ασυμβίβαστη με τις υποδείξεις του, να παντρευτεί κάποιον άλλον
άνδρα, πράγμα, όμως , που εκείνη δεν θέλει. Επίσης η σύγκρουσή τους
αυτή γίνεται ακόμη πιο έντονη στους στίχους 47 και 48, όπου σε
αυτούς αναφέρεται ότι ο πατέρας της ακόμη και αν πεθάνει θα αφήσει ως
παραγγελία στον επόμενο βασιλιά να εξορίσει για πάντα τον Ερωτόκριτο
ώστε να μην μπορούν αυτοί οι δύο νέοι να είναι ποτέ μαζί.
Ο έρωτας φαίνεται να έχει μεγάλη σημασία στη ζωή της Αρετούσας
αφού για αυτό της το πάθος δεν έχει διστάσει να εναντιωθεί στον πατέρα
της, έχει πάει φυλακή και είναι αποφασισμένη να περιμένει για πάντα
τον Ερωτόκριτο να γυρίσει.

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

ΕΡΓΑΣΙΑ ΟΜΑΔΑΣ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑΣ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ -ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΡΩΝΑΚΗΣ

ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΤΑΞΗ: Α

ΤΜΗΜΑ: Α2

ΜΑΘΗΜΑ: ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

ΟΜΑΔΑ: Α (Σοφία Κατέχη, Πηνελόπη Κρουστάλη, Λευτέρης Κουλούρης, Γιώργος Κορωνάκης)

ΘΕΜΑ: «Ο Έρωτας και τα δύο φύλα»

ΚΕΙΜΕΝΟ: «Έρωτος αποτελέσματα, Αγνώστου»
















Εργασία 1η

Να βρείτε πληροφοριακό υλικό για τα λαϊκά αναγνώσματα του παρελθόντος. (σε αυτήν την εργασία με βοήθησε και η Σοφία)

Ο έρωτας αποτελεί σύνηθες θέμα των λαϊκών αναγνωσμάτων του παρελθόντος. Η πλοκή πολλών αναγνωσμάτων σχετίζεται με τον έρωτα. Παρακάτω παρατίθενται μερικά.

Ερωτόκριτος

Ο Ερωτόκριτος είναι ένα έμμετρο μυθιστόρημα που συντέθηκε από τον Βιτσέντζο Κορνάρο στην Κρήτη τον 17ο αιώνα. Το θέμα του σχετίζεται με την αγάπη δύο νέων, του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας. Παρόλο που η δομή του έχει ως κύριο άξονα την αγάπη, ο ποιητής παρουσιάζει και αλλά γνωρίσματα, όπως η παλικαριά και η φιλία. Το έργο αποτελείται από 10.052 δεκαπεντασύλλαβους στίχους και θεωρείται ως το πιο σημαντικό έργο της κρητικής λογοτεχνίας του 17ου αιώνα.

Σονέτα του Πετράρχη

Στα σονέτα του ο Πετράρχης εξυμνεί την αγαπημένη του Λάουρα, με λεπτότητα και αγάπη. Σε αντίθεση όμως με την ιπποτική λυρική ποίηση, η Λάουρα δεν θυμίζει απρόσιτη δεσποσύνη, ούτε αντιμετωπίζεται ως φιλοσοφικό σύμβολο. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να γίνει μία γενικότερη αναφορά σε αυτό το είδος ποίησης. Το σονέτο, ακολουθεί μία σταθερή στιχουργική μορφή. Αποτελείται από 14 στίχους. Πρωτοεμφανίστηκε στην Ιταλία τον 14ο αιώνα και στη συνέχεια εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη. Διακρίνονται δύο βασικές μορφές σονέτων, τα ιταλικά και τα αγγλικά.

Έρωτος αποτελέσματα

Το βιβλίο «Έρωτος αποτελέσματα» τυπώθηκε στην Βιέννη το 1792. Ο συγγραφέας του είναι άγνωστος. Όπως και στα γαλλικά βιβλία της εποχής, παρουσιάζονται τρεις ερωτικές ιστορίες που μιλούν για την αγνή αγάπη δύο νέων που καταλήγει σε γάμο. Η ιστορία κινείται στα πρότυπα της παραδοσιακής αστικής ηθικής. Οι ήρωες είναι εξιδανικευμένοι, με άψογη συμπεριφορά, ενώ ο έρωτας τους έχει ευτυχή κατάληξη.







Η Βοσκοπούλα

Η βοσκοπούλα είναι έργο ανώνυμου συγγραφέα. Το ποιμενικό αυτό ειδύλλιο αφηγείται τον κεραυνοβόλο έρωτα ενός βοσκού και μίας βοσκοπούλας. Το ζεύγος έζησε λίγες ευτυχισμένες μέρες μαζί, αλλά χώρισε όταν επέστρεψε ο πατέρας της βοσκοπούλας. Ο βοσκός, φεύγοντας, υποσχέθηκε ότι θα επέστρεφε μετά από έναν μήνα. Όμως αρρώστησε και αναγκάστηκε να αθετήσει την υπόσχεση του. Όταν τελικά επέστρεψε, πληροφορήθηκε από τον πατέρα ότι η βοσκοπούλα είχε πεθάνει από στεναχώρια, επειδή νόμιζε πως την είχε ξεχάσει. Το έργο τοποθετείται στην Κρήτη, αξίζει όμως να αναγερθεί ότι οι ειδυλλιακές περιγραφές δεν αντιστοιχούν στο φυσικό τοπίο της Κρήτης, χρησιμοποιείται όμως η κρητική διάλεκτος.

Πανώρια

Η Πανώρια γράφθηκε στα τέλη του 16ου. Είναι ένα ποιμενικό δράμα του Γεώργιου Χορτάση και αποτελείται από 2500 δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους. Κύριος άξονας του θέματος είναι η αγάπη δύο βοσκών, του Γύπαρη και του Αλέξη, προς την Πανώρια και την Αθούσα. Όσον αγορά το χαρακτήρα του κειμένου, δεν βασίζεται σε κάποιο ιταλικό πρότυπα, παρόλο που είναι μία ιντερμέδια. Γίνεται ρεαλιστική απεικόνιση της αγροτικής ζωής, με πολλές αναφορές στις γεωργικές εργασίες. Η παρουσίαση των μάλλον υπερβολικών συναισθημάτων των δύο βοσκών εξισορροπείται από ποικίλες κωμικές σκηνές. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι η κρητική διάλεκτος.

Άγουρος ποθοφλόγιστος

Είναι απόσπασμα του μυθιστορήματος «Λίβιστρου και Ροδάμνης». Το ποίημα παρουσιάζει τον ψυχικό πόνο που δημιουργεί η στέρηση της αγαπημένης, ο οποίος παίρνει διαστάσεις συμφοράς. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση της υπερβολής.

Αν ήξευρα, κυράτσα μου…

Το ποίημα ονομάζεται Καταλόγιο ή Ερωτοπαίγνιο. Έτσι ονομάζουμε μία σειρά από ερωτικά ποιήματα που γράφθηκαν στα μέσα του 15ου αιώνα. Τα ποιήματα αυτά δεν είναι δημοτικά (στα βυζαντινά καταλόγιο σημαίνει δημοτικό), βρίσκονται όμως πολύ κοντά στη δημοτική ποίηση. Το ποίημα «αν ήξευρα , κυράτσα μου…» χωρίζεται σε δύο επιμέρους ποιήματα. Στο πρώτο, μιλάει ο νέος, ο οποίος απευθύνεται στην αγαπημένη του και δημιουργεί ένα ειδυλλιακό τοπίο, τόσο όμορφο, όσο αξίζει η ομορφιά της και την τοποθετεί σε αυτό. Στο δεύτερο επιμέρους ποίημα μιλάει η ερωτευμένη κόρη, η οποία απευθύνεται στο νέο εκφράζοντας την αγάπη της.





Πάγω…

Σε αυτό το ποίημα, ο ποιητής διαβεβαιώνει άμεσα την αγαπημένη του ότι της αφήνει την καρδιά του και πως δεν πρόκειται να αγαπήσει άλλην. Το σώμα του την αποχωρίζεται και όχι η καρδιά του. Γενικά, το ποίημα είναι ένα σονέτο. Αποτελείται από δύο τετράστιχες και δύο τρίστιχες στροφές, υπάρχει ομοιοκαταληξία και τι κύριο νόημα του ποιήματος δίνεται στον τελευταίο καταληκτικό στίχο.

Σαν πεταλούδα στη φωτιά
   
Ο ποιητής περιγράφει τον ιδανικό τύπο της γυναίκας, απαριθμώντας τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της και δίνοντας μεγάλη σημασία στις λεπτομέρειες του προσώπου. Δεν γίνεται όμως αναφορά στην εσωτερική ομορφιά και στις χαρές της ψυχής. Πρώτον, ο ποιητής αναφέρεται στην ακαταμάχητη γοητεία που ασκεί πάνω του αυτή η γυναίκα. Στη συνέχεια κάνει λόγο για το πρώτο στοιχείο ομορφιάς , δηλαδή τον γοητευτικό τρόπο ομιλίας, καθώς και για τη δροσιά του προσώπου της, το ρόδινο της χρώμα και τέλος, το γλυκό βλέμμα της όμορφης αυτής γυναίκας.

Η αναχώρησή της

Θέμα του ποιήματος είναι η επώδυνη προσπάθεια του συγγραφέα να συνειδητοποιήσει την απουσία της αγαπημένης του και ν αποδεχθεί το κενό που άφησε πίσω της. Σε όλο το ποίημα κυριαρχούν τα συναισθήματα του ποιητή, που εναλλάσσονται μεταξύ τους. Αυτά είναι η απορία για την απουσία της αγαπημένης του, η αγωνία λόγω της αναχώρησής της, η πικρία και ο πόνος ύστερα από τη συνειδητοποίηση της οριστικής εγκατάλειψής του από της αγαπημένη του και φυσικά, η αγάπη, το βαθύτερο και εντονότερο συναίσθημά του.

Ερωφίλη

Η Ερωφίλη είναι η παλιότερη τραγωδία του Κρητικού θεάτρου και εξυμνεί την ερωτική αφοσίωση δύο νεαρών ατόμων. Η Ερωφίλη είναι η κόρη του βασιλιά της Αιγύπτου που ανεβαίνει στο θρόνο αφού σκοτώσει τον αδελφό του. Η Ερωφίλη ερωτεύεται ένα νέο, τον Πανάρετο, ο οποίος ζει στην αυλή τους. Οι δύο νέοι παντρεύονται κρυφά, αλλά όταν το ανακαλύπτει ο πατέρας της Ερωφίλης, τον σκοτώνει και της στέλνει το κεφάλι, τα χέρια και την καρδιά του. Όταν η κοπέλα τα βλέπει αυτοκτονεί.


Σε αυτήν την εργασία με βοήθησε και η Σοφία.

βιβλιογραφία:
Wikipedia
Βιβλίο Λογοτεχνίας Α Τάξης Λυκείου








ΕΡΓΑΣΙΑ 2η

Ποια τα αποτελέσματα του έρωτα και πού οφείλονται;

    Έρωτας. Ίσως το πιο ακραίο, το πιο ανεξήγητο, το πιο καταστρεπτικό, το πιο αμφιταλαντευόμενο, το πιο ωραίο συναίσθημα που μπορούμε να νιώσουμε. Προσπαθούμε, μέσω διάφορων επιστημών να τον εξηγήσουμε, χωρίς όμως επιτυχία. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ο έρωτας δεν μπορεί να οριστεί, όπως το ηλεκτρικό φορτίο ή η δύναμη στη φυσική. Διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Άλλωστε, είναι ένα συναίσθημα, και μπορούμε πλέον να αποδεχθούμε την απουσία κανόνων, όσον αφορά τα συναισθήματά μας.
    Το ίδιο ισχύει και για τα αποτελέσματα του. Διαφέρουν από άτομο σε άτομο, κάτι το οποίο δυσχεραίνει την περιγραφή τους. Παρόλα αυτά, θα προσπαθήσω να αναφέρω τα αποτελέσματα και τις συνέπειες του στη διάθεση και στον χαρακτήρα του ατόμου.
    Είναι πολύ πιθανό το άτομο να αισθάνεται χαρά, ευτυχία και ενθουσιασμό, ιδιαίτερα αν πρόκειται για τον πρώτο του έρωτα. Επιπλέον, τα συναισθήματα, πόσο μάλλον ο έρωτας, έρχονται σε αντίθεση με τους νόμους της λογικής. Κατά πάσα πιθανότητα, το άτομο μπορεί να συμπεριφέρεται παράλογα – ως κάποιον βαθμό βέβαια- και να δρα ενστικτωδώς, χωρίς να σκέπτεται, βλέποντας και πράττοντας. Από την άλλην, ένας αποδοκιμαζόμενος – είτε από τον στενό οικογενειακό περίγυρο, είτε από κοινωνική τάξη στην οποία βρίσκεται το άτομο – έρωτας, συμβάλλει στην καχύποπτη αντιμετώπιση των γύρω του και στην εσωστρέφεια, λόγω του άγχους και των μάλλον αντιφατικών συμβουλών και προτροπών  που δέχεται το άτομο, θεωρώντας σωστό αυτό που οι άλλοι θεωρούν λάθος και θεωρώντας φυσικό αυτό που οι άλλοι θεωρούν αφύσικο. Τέλος, μπορώ να πω με σχετική βεβαιότητα, ότι το άτομο θα νιώθει αθεράπευτα μελαγχολικό. Θα πιστεύει ότι το σύμπαν περικλείεται στο πρόσωπο το οποίο έχει αγαπήσει και θα υποστηρίζει με σιγουριά ότι κανένας άλλος δεν έχει αγαπήσει τόσο κάποιον όσο αυτός.

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΟΜΑΔΑΣ - ΟΙ ΓΟΝΕΙΚΟΙ ΡΟΛΟΙ

ΟΜΑΔΑ  Δ  ΟΙ ΓΟΝΕΪΚΟΙ ΡΟΛΟΙ
Με βάση τα λογοτεχνικά κείμενα που μελετήσατε να συνοψίσετε τον τρόπο με τον οποίο εμφανίζεται και λειτουργεί  η μάνα και  ο πατέρας σε αυτά; Μήπως διαμορφώνεται ένα στερεότυπο για το ρόλο του κάθε γονιού; Αναζητήστε μία απεικόνισή τους στις εικαστικές τέχνες και στο θέατρο.
Υποστηρικτικό υλικό
Τα στερεότυπα
http://socialpsychology.wordpress.com/2007/12/09/%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC/
Η μάνα στην τέχνη
http://miettsimiski11.blogspot.com/2010/02/blog-post.html
Το στερεότυπο του πατέρα
http://www.vita.gr/html/ent/042/ent.2042.asp
H θυσία του Αβραάμ  άρθρο  στη wikipedia





ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΟΜΑΔΑΣ - Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΙΚΑΣ

ΟΜΑΔΑ Γ  Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΙΚΑΣ
Ο θεσμός της προίκας επιβλήθηκε για λόγους οικονομικούς και κοινωνικούς. Ποιοι νομίζετε ότι ήταν αυτοί; (να στηριχθείτε στα κείμενα τα οποία μελετήσατε). Νομίζετε ότι είχε κάποια θετική συνέπεια στη ζωή της γυναίκας; Θεωρείτε πως έχουν εκλείψει πλήρως οι αντιλήψεις και πρακτικές που συνδέονται με το θεσμό της προίκας;

Υποστηρικτικό υλικό
Κώστας Μπέης, Αλήθειες και μύθοι γύρω από την προίκα, εφ. Ελευθεροτυπία, 29 Ιανουαρίου 1981 (σας έχει δοθεί σε φωτοτυπία)
Ελένη Βαρίκα, Η εξέγερση των κυριών. Η γένεση μίας φεμινιστικής συνείδησης στην Ελλάδα 1833-1907,  Ίδρυμα έρευνας και παιδείας, Αθήνα 1987
Ο Θεσμός της προίκας κατά το Ρωμαϊκό δίκαιο
http://isopoliteia.blogspot.com/2009/07/blog-post_731.html
Προικοσύμφωνα από όλη την Ελλάδα
http://www.tsantiri.gr/ellada/astia-ke-perierga-prikosimfona-apo-oli-tin-ellada.html
Βίντεο «Η φόνευση των γυναικών λόγω μη ικανοποιητικής προίκας»
http://www.youtube.com/watch?v=cQM7tOUHU_A
Να ακούσετε το τραγούδι του Μανόλη Χιώτη 500 λίρες
http://www.youtube.com/watch?v=Slw2NnZEI4A
Δημοτικά τραγούδια – παραλογές
Κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας, Βιβλίο μαθητή, Πρώτη περίοδος (10ος αιω-1453) κυρίως σελ. 8
Εισαγωγικό σημείωμα στο τραγούδι Του νεκρού αδελφού
Νέα Αθηναϊκή Σχολή
Κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας Β Λυκείου, Βιβλίο μαθητή, http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/units/?course=DSB106&id=1935

ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΟΜΑΔΑΣ - ΕΡΩΤΑΣ

ΟΜΑΔΑ Α ΕΡΩΤΑΣ
Να γράψετε ένα κείμενο μέχρι 500 λέξεις για τη δύναμη του έρωτα ως δύναμη ανατροπής. Να στηριχτείτε στα κείμενα που έχετε μελετήσει και μπορείτε να συμβουλευτείτε και το παρακάτω υποστηρικτικό υλικό.

Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας, Γεώργιος Μπαμπινιώτης
Ερωτική επιστολή Σιμόν ντε Μπωβουάρ
http://www.eros-erotas.gr/%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B7-%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CE%BD-%CE%BD%CF%84%CE%B5-%CE%BC%CF%80%CF%89%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%B1%CF%81/
http://www.femnetsalonica.gr/simon-le-monde.htm
http://www.diavasame.gr/book.cfm?itemID=101
Η Μαρίνα των Βράχων, Οδυσσέας Ελύτης
http://www.eros-erotas.gr/%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B2%CF%81%CE%B1%CF%87%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B7%CF%82/
Κρητική λογοτεχνία
Κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας Α Λυκείου, Βιβλίο μαθητή, Δεύτερη περίοδος (1453-1669) κυρίως σελ. 6-8
Νατουραλισμός
Κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας β Λυκείου, Βιβλίο μαθητή
http://www.logotexnia.net/index.php?option=com_content&view=article&id=52%3A2009-02-13-17-03-34&Itemid=55

ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΟΜΑΔΑΣ - ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

ΟΜΑΔΑ Β   ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

Ποια υπήρξε η δομή της οικογένειας στο παρελθόν; Επισημάνετε τα κοινά σημεία που παρουσιάζει η οικογένεια βασιζόμενοι στα λογοτεχνικά κείμενα που σας έχουν δοθεί και τα οποία διατρέχουν σχεδόν 10 αιώνες.
Συγκρίνετέ την με τη σύγχρονη μορφή της οικογένειας και προσπαθήστε να επισημάνετε κάποιους παράγοντες οι οποίοι συνέβαλαν σε αυτή την αλλαγή του παραδοσιακού μοντέλου;

Υποστηρικτικό υλικό
Κρητική λογοτεχνία
Κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας Α Λυκείου, Βιβλίο μαθητή, Δεύτερη περίοδος (1453-1669) κυρίως σελ. 6-8
Δημοτικά τραγούδια – παραλογές
Κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας Α Λυκείου, Βιβλίο μαθητή, Πρώτη περίοδος (10ος αιω-1453) κυρίως σελ. 8
Εισαγωγικό σημείωμα στο τραγούδι Του νεκρού αδελφού
Αστική πεζογραφία
Αναζήτηση του όρου στη Wikipedia
καθώς και στην παρακάτω διεύθυνση
http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/corpora/pi/content.html?c=14&t=3,2094

Τα κείμενα των ομάδων



Ο Θεσμός της προίκας
1.    Τα μυστήρια της Κεφαλονιάς, Ανδρέας Λασκαράτος
2.    Ο μονόλογος του ευαίσθητου, Εμμ. Ροϊδη
3.    Της νύφης που κακοπάθησε, Παραλογές
4.    Η τιμή και το χρήμα, Κωνσταντίνος Θεοτόκης.

Η Δομή της οικογένειας
1.    Του νεκρού αδελφού, Παραλογή
2.    Στέλλα Βιολάντη, Γρηγόριος Ξενόπουλος
3.    Αναφορά στον Γκρέκο, Νίκος Καζαντζάκης
4.    Γιούγκερμαν, Καραγάτσης 
5.    Ερωτόκριτος, Βιτσέντζος Κορνάρος

Οι γονεϊκοί ρόλοι
1.    Η θυσία του Αβραάμ, Βιτσέντζος Κορνάρος
2.    Αναφορά στον Γκρέκο, Νίκος Καζαντζάκης
3.    Ο πατέρας στο σπίτι, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
4.    Η μάνα, Περλ Μπακ

Τα δύο φύλα και ο έρωτας

1.    Ερωτόκριτος, Βιτσέντζος Κορνάρος 
2.    Έρωτος αποτελέσματα, Αγνώστου
3.    Σονέτο, Πετράρχης
4.    Γιούγκερμαν, Καραγάτσης
5.    Η τιμή και το χρήμα, Κωνσταντίνος Θεοτόκης

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ

Εύχομαι σε όλους μας μία ευτυχισμένη και δημιουργική χρονιά!

 Εγκαινιάζουμε το ιστολόγιο του τμήματος Α2 του 4ου Λυκείου Κέρκυρας της σχολικής χρονιάς 2011-2012.
Το ιστολόγιο δημιουργήθηκε ως ένας χώρος δημοσίευσης της δουλειάς που γίνεται στην τάξη στο μάθημα της Λογοτεχνίας σύμφωνα με το νέο πρόγραμμα σπουδών.
Για αυτό ας είμαστε επιεικείς στην αρχή καθώς πρόκειται για μία εντελώς νέα εμπερία για διδάσκοντες και διδασκόμενους.

 Ξεκινάμε με την πρώτη διδακτική ενότητα του μαθήματος η οποία τυπικά ολοκληρώθηκε στις 23 Δεκεμβρίου και αφορούσε  ΤΑ ΦΥΛΑ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ.
Ελπίζουμε να συνεχίσουμε .... πιο δημιουργικά και δυναμικά.

Καλή δύναμη σε όλους μας!!!