25 Απρίλη 404
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Θα ξεκινήσω λέγοντας πως ονομάζομαι Άρης (όπως ο θεός του πολέμου) γι' αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επέζησα από τη ναυμαχία στους Αιγός ποταμούς. Σήμερα, μετά το τέλος της ναυμαχίας, αποφασίζω να γράψω για τους λόγους που εγώ πιστεύω οδήγησαν σε αυτήν την ήττα ! Βασικά πολύ θα ήθελα να έγραφα και την άποψη μου περί πολέμου, αλλά θα χρειαζόμουν παραπάνω από μια σελίδα για να εκφραστώ, και η Χειρδάρη είπε πως είμαι ένας αθηναίος στρατιώτης, ο όποιος συμμετείχα στη ναυμαχία στους Αιγός ποταμούς, και γράφω ΜΙΑ σελίδα στο ημερολόγιο μου! By the way, συνεχίζω λέγοντας πως, ως αθηναίος στρατιώτης, ο κυριότερος λόγος για τον οποίο ,εγώ πιστεύω, ότι χάσαμε, είναι πως είμαστε μεγάλα ψώνια! Είχαμε σίγουρη την ήττα μας, και υποτιμήσαμε πολύ τον .... τον Λύσανδρο, ο οποίος για τέσσερις μέρες μας έκανε να ανοιγόμαστε στο πέλαγος και ΠΟΤΕ δεν επιτιθόταν! Ψυχολογικά τι να πεις-.- Αυτό, φυσικά, είχε ως συνέπεια να μας κουράσει! Αυτό ακριβώς που ήθελε, το κατάφερε! Συνεχίζω, και τώρα θα ρίξω το φταίξιμο στα δικά μας τα καμάρια (βλέπε Τυδεα και Μένανδρο) οι οποίοι ως στρατηγοί «την είχαν δει κάποιοι» και έδιωξαν τον Αλκιβιάδη όταν αυτός, βλέποντας πως σαν βλάκες εμείς, είχαμε αγκυροβολήσει σε ακτή και όχι σε κάποια πόλη ή λιμάνι για να προμηθευόμαστε τρόφιμα (σιγά τα τρόφιμα, από προσωπική πείρα σου λέω πως δεν τρωγόντουσαν αυτά-.- ) ναι, anyway, και αναγκαζόμασταν να πηγαίνουμε στην Σηστό που ήταν δεκαπέντε στάδια μακριά, για να φάμε. Όλα αυτά την ώρα που οι Σπαρτιάτες ήταν αγκυροβολημένοι μέσα σε πόλη και κοντά σε λιμάνι, έχοντας τα πάντα, (Άρχοντες!!!). Και όταν που λες, εμείς αποβιβαστήκαμε στους Αιγός ποταμούς για να προμηθευτούμε τρόφιμα , βρήκε την ευκαιρία ο Λύσανδρος, και τσούύύύπ ! επιτίθεται! Συνέλαβε όλα τα αφύλακτα πλοία και παρότι ο Κόνωνας , ο οποίος ήταν αρχηγός του αθηναϊκού στόλου, σήμανε να επιβιβαστούν όλοι οι Αθηναίοι στα καράβια, ήταν πια πολύ αργά (too late:/) . Κατάφεραν να ξεφύγουν μόνο εννιά από τα πλοία των Αθηναίων ενώ όλα τα υπόλοιπα καταλήφθηκαν. (εγώ ήμουν μέσα σε ένα από αυτά τα εννέα THANKS GOD! ). Και μόνο που τα θυμάμαι συγχύζομαι! Τόσοι στρατιώτες νεκροί, τόσο κακό, τόσο αίμα.! (εκτός θέματος πάλι). Τελείωσα !
Μπάμπα Ελένη Α3
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Θα ξεκινήσω λέγοντας πως ονομάζομαι Άρης (όπως ο θεός του πολέμου) γι' αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επέζησα από τη ναυμαχία στους Αιγός ποταμούς. Σήμερα, μετά το τέλος της ναυμαχίας, αποφασίζω να γράψω για τους λόγους που εγώ πιστεύω οδήγησαν σε αυτήν την ήττα ! Βασικά πολύ θα ήθελα να έγραφα και την άποψη μου περί πολέμου, αλλά θα χρειαζόμουν παραπάνω από μια σελίδα για να εκφραστώ, και η Χειρδάρη είπε πως είμαι ένας αθηναίος στρατιώτης, ο όποιος συμμετείχα στη ναυμαχία στους Αιγός ποταμούς, και γράφω ΜΙΑ σελίδα στο ημερολόγιο μου! By the way, συνεχίζω λέγοντας πως, ως αθηναίος στρατιώτης, ο κυριότερος λόγος για τον οποίο ,εγώ πιστεύω, ότι χάσαμε, είναι πως είμαστε μεγάλα ψώνια! Είχαμε σίγουρη την ήττα μας, και υποτιμήσαμε πολύ τον .... τον Λύσανδρο, ο οποίος για τέσσερις μέρες μας έκανε να ανοιγόμαστε στο πέλαγος και ΠΟΤΕ δεν επιτιθόταν! Ψυχολογικά τι να πεις-.- Αυτό, φυσικά, είχε ως συνέπεια να μας κουράσει! Αυτό ακριβώς που ήθελε, το κατάφερε! Συνεχίζω, και τώρα θα ρίξω το φταίξιμο στα δικά μας τα καμάρια (βλέπε Τυδεα και Μένανδρο) οι οποίοι ως στρατηγοί «την είχαν δει κάποιοι» και έδιωξαν τον Αλκιβιάδη όταν αυτός, βλέποντας πως σαν βλάκες εμείς, είχαμε αγκυροβολήσει σε ακτή και όχι σε κάποια πόλη ή λιμάνι για να προμηθευόμαστε τρόφιμα (σιγά τα τρόφιμα, από προσωπική πείρα σου λέω πως δεν τρωγόντουσαν αυτά-.- ) ναι, anyway, και αναγκαζόμασταν να πηγαίνουμε στην Σηστό που ήταν δεκαπέντε στάδια μακριά, για να φάμε. Όλα αυτά την ώρα που οι Σπαρτιάτες ήταν αγκυροβολημένοι μέσα σε πόλη και κοντά σε λιμάνι, έχοντας τα πάντα, (Άρχοντες!!!). Και όταν που λες, εμείς αποβιβαστήκαμε στους Αιγός ποταμούς για να προμηθευτούμε τρόφιμα , βρήκε την ευκαιρία ο Λύσανδρος, και τσούύύύπ ! επιτίθεται! Συνέλαβε όλα τα αφύλακτα πλοία και παρότι ο Κόνωνας , ο οποίος ήταν αρχηγός του αθηναϊκού στόλου, σήμανε να επιβιβαστούν όλοι οι Αθηναίοι στα καράβια, ήταν πια πολύ αργά (too late:/) . Κατάφεραν να ξεφύγουν μόνο εννιά από τα πλοία των Αθηναίων ενώ όλα τα υπόλοιπα καταλήφθηκαν. (εγώ ήμουν μέσα σε ένα από αυτά τα εννέα THANKS GOD! ). Και μόνο που τα θυμάμαι συγχύζομαι! Τόσοι στρατιώτες νεκροί, τόσο κακό, τόσο αίμα.! (εκτός θέματος πάλι). Τελείωσα !
Μπάμπα Ελένη Α3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου