ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ – ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΠΡΟΙΚΑΣ
Ο θεσμός της προίκας επιβλήθηκε για λόγους οικονομικούς και κοινωνικούς. Η προίκα αποτελούσε συμβόλαιο και αιτία γάμου. Καθόριζε αν θα γίνει γάμος ή όχι και το συναίσθημα δεν έπαιρνε μέρος στην λήψη της απόφασης. Επίσης, αποτελούσε τη συνεισφορά της γυναίκας στην οικογένεια και την ελάφρυνση του συζύγου από τα βάρη της. Ήταν μια αποζημίωση στον άντρα. Όσο μεγαλύτερη η προίκα , τόσο καλύτερα. Οι άντρες δεν συμβιβάζονταν με τα λίγα , γι’ αυτό οι γονείς κάθε κοπέλας κοίταζαν να μαζέψουν όσο πιο μεγάλη προίκα μπορούσαν για να παντρέψουν την κόρη τους. Από τον γάμο κέρδιζαν και οι γονείς της οικογένειας κάτι, πέρα από το γεγονός ότι ξεφορτώνονταν την κοπέλα. Η προίκα στην ουσία αποτελεί περιουσία της γυναίκας που πρέπει να διαφυλαχθεί για την οικογένεια (τον άντρα και τα παιδιά) και από την οποία θα επωφεληθεί κυρίως ο άντρας. Η προίκα βελτιώνει επίσης τον ρόλο της γυναίκας στην οικογένεια και στην κοινωνία.
Ο θεσμός της προίκας δεν είχε θετική συνέπεια στη ζωή των γυναικών. Η προίκα μετέτρεπε τον γάμο σε μια συμφωνία/ένα συμβόλαιο ανάμεσα στις δύο οικογένειες για οικονομικούς λόγους. Η γυναίκα ήταν δούλα του άντρα και αποτελούσε μέσο για να αποκτήσει ο γαμπρός περιουσία. Ήταν απαξιωμένη καθώς υποτασσόταν στον άντρα της και δεν είχε δικαίωμα στην προίκα ούτε στην επιλογή. Βρισκόταν σε μειονεκτική θέση, στον πάτο της κοινωνικής πυραμίδας. Σε περίπτωση που η γυναίκα δεν ευχαριστούσε τον άντρα της ή η προίκα της δεν ήταν ικανοποιητική, αυτό οδηγούσε σε βασανιστήρια ,τραυματισμό, ακόμα και δολοφονία. Οι γυναίκες εκείνης της εποχής ήταν υποβαθμισμένες όχι μόνο λόγω της προίκας αλλά και λόγω της κυριαρχίας του αρσενικού φύλου.
Σήμερα, οι αντιλήψεις και πρακτικές που συνδέονται με τον θεσμό της προίκας δεν έχουν εκλείψει πλήρως. Σε μερικές περιοχές της γης τηρείται ο θεσμός της προίκας (πχ. Ινδία) μέχρι και σήμερα. Βέβαια, σε μερικές χώρες, αν και δεν επιβάλλεται, υπάρχει ακόμα. Για παράδειγμα, μερικές φορές η οικογένεια μιας γυναίκας δίνει προίκα στο νιόπαντρο ζευγάρι για να το βοηθήσει με την καινούργια αυτή ζωή. Όμως αυτό δεν επιβάλλεται. Η σημερινή αντίληψη του θεσμού της προίκας είναι ότι είναι ταπεινωτικός και εξευτελιστικός διότι επιβεβαιώνει την εξάρτηση της γυναίκας από τον άντρα και δηλώνει ότι η γυναίκα βρίσκεται σε κατώτερη θέση από αυτόν. Επίσης, ότι δεν είναι ισότιμοι μεταξύ τους και χαρακτηρίζει την γυναίκα ως δεύτερης κατηγορίας άνθρωπος.
Ο θεσμός της προίκας επιβλήθηκε για λόγους οικονομικούς και κοινωνικούς. Η προίκα αποτελούσε συμβόλαιο και αιτία γάμου. Καθόριζε αν θα γίνει γάμος ή όχι και το συναίσθημα δεν έπαιρνε μέρος στην λήψη της απόφασης. Επίσης, αποτελούσε τη συνεισφορά της γυναίκας στην οικογένεια και την ελάφρυνση του συζύγου από τα βάρη της. Ήταν μια αποζημίωση στον άντρα. Όσο μεγαλύτερη η προίκα , τόσο καλύτερα. Οι άντρες δεν συμβιβάζονταν με τα λίγα , γι’ αυτό οι γονείς κάθε κοπέλας κοίταζαν να μαζέψουν όσο πιο μεγάλη προίκα μπορούσαν για να παντρέψουν την κόρη τους. Από τον γάμο κέρδιζαν και οι γονείς της οικογένειας κάτι, πέρα από το γεγονός ότι ξεφορτώνονταν την κοπέλα. Η προίκα στην ουσία αποτελεί περιουσία της γυναίκας που πρέπει να διαφυλαχθεί για την οικογένεια (τον άντρα και τα παιδιά) και από την οποία θα επωφεληθεί κυρίως ο άντρας. Η προίκα βελτιώνει επίσης τον ρόλο της γυναίκας στην οικογένεια και στην κοινωνία.
Ο θεσμός της προίκας δεν είχε θετική συνέπεια στη ζωή των γυναικών. Η προίκα μετέτρεπε τον γάμο σε μια συμφωνία/ένα συμβόλαιο ανάμεσα στις δύο οικογένειες για οικονομικούς λόγους. Η γυναίκα ήταν δούλα του άντρα και αποτελούσε μέσο για να αποκτήσει ο γαμπρός περιουσία. Ήταν απαξιωμένη καθώς υποτασσόταν στον άντρα της και δεν είχε δικαίωμα στην προίκα ούτε στην επιλογή. Βρισκόταν σε μειονεκτική θέση, στον πάτο της κοινωνικής πυραμίδας. Σε περίπτωση που η γυναίκα δεν ευχαριστούσε τον άντρα της ή η προίκα της δεν ήταν ικανοποιητική, αυτό οδηγούσε σε βασανιστήρια ,τραυματισμό, ακόμα και δολοφονία. Οι γυναίκες εκείνης της εποχής ήταν υποβαθμισμένες όχι μόνο λόγω της προίκας αλλά και λόγω της κυριαρχίας του αρσενικού φύλου.
Σήμερα, οι αντιλήψεις και πρακτικές που συνδέονται με τον θεσμό της προίκας δεν έχουν εκλείψει πλήρως. Σε μερικές περιοχές της γης τηρείται ο θεσμός της προίκας (πχ. Ινδία) μέχρι και σήμερα. Βέβαια, σε μερικές χώρες, αν και δεν επιβάλλεται, υπάρχει ακόμα. Για παράδειγμα, μερικές φορές η οικογένεια μιας γυναίκας δίνει προίκα στο νιόπαντρο ζευγάρι για να το βοηθήσει με την καινούργια αυτή ζωή. Όμως αυτό δεν επιβάλλεται. Η σημερινή αντίληψη του θεσμού της προίκας είναι ότι είναι ταπεινωτικός και εξευτελιστικός διότι επιβεβαιώνει την εξάρτηση της γυναίκας από τον άντρα και δηλώνει ότι η γυναίκα βρίσκεται σε κατώτερη θέση από αυτόν. Επίσης, ότι δεν είναι ισότιμοι μεταξύ τους και χαρακτηρίζει την γυναίκα ως δεύτερης κατηγορίας άνθρωπος.
Πάλι καλά που υπάρχουν και blog σαν αυτά εδώ για να βοηθιόμαστε εμείς τα παιδιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι που να μην κοστίζει και να είναι ισάξιο με ένα βοήθημα!
Να στε καλά αυτοί που το φτιάξατε! Δεν ξέρετε πόσους μαθητές βοηθάτε!!!
δικιο εχει
ΑπάντησηΔιαγραφή